Blizny

Blizny są jak pamiątki, po wydarzeniach w naszym życiu.

Blizna po cesarce przypomina o chwili, gdy po raz pierwszy wzięłaś swoje maleństwo w ramiona, ale także o bólu i długim gojeniu rany po wykonanym zabiegu.

Blizny pooperacyjne to trwały ślad po rozwiązanym problemie zdrowotnym, ale także wspomnienie leczenia i rekonwalescencji medycznej. Blizny po trądziku przypominają o sobie, gdy patrzysz w lustro starając się je ukryć pod makijażem. Blizny po wypadku także opowiadają swoją historię.

Często wyglądają nieestetycznie, powodują dyskomfort i odbierają pewność siebie.

Przyjrzyj się im z bliska i dowiedz się, jak zmniejszyć tę „pamiątkę”, aby stała się jedynie mglistym wspomnieniem.

Zacznijmy od najważniejszego pytania, czyli co to jest blizna?

Blizna (łac. cicatrix), to włóknista tkanka łączna, która powstaje w miejscu uszkodzenia skóry w naturalnym procesie gojenia rany lub reakcji obronnej na chorobę lub infekcję. Włóknista tkanka łączna jest ziarnista, silnie unaczyniona oraz współtworzą ją mocne włókna kolagenowe.

Wygląd blizny zależy od przyczyny jej powstania, typu ingerencji chirurgicznej, przebiegu leczenia rany oraz rehabilitacji blizny. Na wygląd blizny mają także wpływ genetyczne oraz indywidualne uwarunkowania związane z kondycją skóry i innymi czynnikami zdrowotnymi.

Kolor blizny

Zdrowa blizna ma przeważnie kolor jaśniejszy od skóry. Często jej barwę określa się jako perłową.

Barwa jest uzależniona także od rodzaju i wieku blizny.

Kolor zmienia się na różnych etapach powstawania blizny. W okresie gojenia rany i powstawania blizny, nowa tkanka ma zawsze kolor bardziej intensywny, który płowieje wraz z upływem czasu.

Kształt blizny

Kształt oraz struktura blizny także zależą od przyczyny jej powstawania oraz ingerencji chirurgicznej.
Dobrym przykładem są:

• owalne, kwadratowe lub szpiczaste blizny potrądzikowe
• proste lub lekko zakrzywione blizny po cesarskim cięciu lub operacjach kardiologicznych
• blizny powypadkowe lub po urazowe o różnych kształtach

Rodzaje blizn można podzielić wg kilku kryteriów. Trzy najważniejsze aspekty to:

• czas, który minął od powstania blizny – czas powstania
• charakterystyka blizny - wygląd
• przyczyny powstania blizny – pochodzenie (np. blizny pooperacyjne, pooparzeniowa lub potrądzikowe)

Aby nieco przybliżyć te zagadnienia przygotowaliśmy dla Ciebie krótki przewodnik!

RODZAJE BLIZN, A CZAS ICH POWSTANIA

Rodzaje blizn możemy podzielić na dojrzałe i niedojrzałe. Każda z nich charakteryzuje się konkretnymi cechami.

Blizna niedojrzała

Proces gojenia rany i dojrzewania blizny może trwać nawet dwa lata.

Blizna niedojrzała jest:

• zaczerwieniona
• lekko wypukła
• swędząca
• czasem bolesna

Z upływem czasu, prawidłowo pielęgnowana blizna staje się płaska i swoim wyglądem powinna przypominać skórę, która ją otacza.

Blizna dojrzała

Blizna dojrzała, która powstała w wyniku prawidłowego leczenia jest:

• płaska (nie wystaje ponad otaczającą ją skórę)
• jaśniejsza od naturalnego odcienia skóry
• elastyczna i miękka w dotyku

Dojrzała blizna nie powinna powodować dolegliwości bólowych, przykurczy oraz nieprzyjemnego uczucia „ciągnięcia” podczas wykonywania codziennych czynności, czy uprawiania sportu.

Gdy blizna dojrzała wygląda nieestetycznie, jest duża i wypukła oraz powoduje dyskomfort warto postawić na:

• zabiegi rozluźniające blizny (scar relaxation), np. terapię manualną lub masaż próżniowy
• zabiegi zmniejszające blizny, takie jak Skin Needling, Dermapen, czy radiofrekwencja mikroigłowa.

Rodzaje blizn można podzielić ze względu na ich wygląd, cechy zewnętrzne, kształt oraz ogólną charakterystykę. Do głównych typów blizn należą:

Blizny przerostowe (tzw. blizny hipertroficzne)

Blizny przerostowe są związane z nadmierną syntezą kolagenu, a powstają zwykle w rezultacie infekcji oraz nieprawidłowego procesu gojenia rany. Charakteryzuje je:

• gruba struktura, stosunkowo twarda blizna
• czerwony kolor w różnych odcieniach
• często wystają ponad poziom zdrowej skóry

Blizny zanikowe (tzw. blizny atroficzne)

Blizny zanikowe powstają najczęściej wskutek:

• źle leczonego trądziku i towarzyszących mu infekcji
• przebytej ospy wietrznej

Blizny zanikowe charakteryzują następujące cechy:

• najczęściej okrągły, łuskowaty lub szpiczasty kształt
• położenie poniżej poziomu zdrowej skóry
• wygląd przypominający zagłębienie w skórze i charakterystyczne „dzioby”
• zwykle występują na powierzchni twarzy
• są sztywne i powodują, że skóra traci swą elastyczność
• stanowią poważny problem estetyczny
• trudno je zakryć makijażem

W przeciwieństwie do blizn przerostowych, blizny zanikowe powstają wskutek niewystarczającej ilości kolagenu w naturalnych procesach regeneracyjnych skóry. Co ciekawe, do blizn zanikowych zalicza się także rozstępy skóry (np. rozstępy po ciąży lub rozstępy powstałe w wyniku odchudzania).

Warto pamiętać, że leczenie (tj. zmniejszanie i spłycanie) blizn zanikowych zależy w znacznej mierze od szybkości podjęcia konkretnych działań. Krótko mówiąc: im. szybciej, tym lepiej, choć oczywiście można skutecznie minimalizować blizny nawet wiele lat od momentu ich powstania.

Bliznowce (tzw. keleoidy)

Bliznowce to szczególny rodzaj blizn, które:

• przeważnie wychodzą poza obszar pierwotnej rany
• nie zmniejszają się samoistnie z upływem czasu, a niekiedy się powiększają
• posiadają nieregularny kształt
• zazwyczaj mają czerwony, fioletowy lub siny kolor

Bliznowce powstają wskutek indywidualnych tendencji do nadmiernego wytwarzania tkanki łącznej. Leczenie i usuwanie bliznowców często wymaga interwencji chirurga, a także leczenia sterydowego. Dopełnieniem są zabiegi na blizny stosowane w przypadku blizn przerostowych i zanikowych.

Podział blizn ze względu na przyczyny ich powstania obejmuje trzy podstawowe rodzaje blizn, czyli:

• blizny potrądzikowe
• blizna po cesarce
• blizny po ospie
• blizny pooperacyjne (po operacjach chirurgicznych lub plastycznych)
• blizny pooparzeniowe
• blizny po urazach

Blizny potrądzikowe

Blizny potrądzikowe powstają wskutek braku lub nieprawidłowego leczenia trądziku, który pojawia się:

• w okresie dojrzewania
• w efekcie zmian hormonalnych (np. w okresie menopauzy)
• w wyniku złej diety, nietolerancji i alergii pokarmowych

Blizny po trądziku przeważnie tworzą się na policzkach i na brodzie, nieco rzadziej na czole i w okolicach nosa.  Nie mniej, stanowią poważny problem, ponieważ są nieestetyczne i trudno je ukryć nawet pod grubą warstwą makijażu.

Blizna po cesarce

Cesarskie ciecie to najczęściej wykonywana operacja ginekologiczno-położnicza, która głęboko ingeruje w tkanki. Proces gojenia rany i powstawania dojrzałej blizny po cesarce trwa nawet dwa lata. Na powierzchni skóry, która została przecięta, powstaje blizna, która ma około 15 cm długości, a jej struktura wpływa bezpośrednio na ruchomość tkanek połączonych zrostem z jej obszarem.

Blizna po cesarskim cięciu w wielu przypadkach powoduje nieprzyjemne uczucie „ciągnięcia blizny” oraz nieestetyczny wygląd brzucha.

Blizny po ospie

Blizny po ospie to pozostałość po krostkach pojawiających się na skórze w trakcie choroby. Warto dodać, że ospa pozostawia po sobie trwałe ślady, tylko wtedy, gdy w procesie gojenia dojdzie do infekcji bakteryjnej. Bywa tak, np. w sytuacji gdy chora osoba rozdrapuje krostki lub nie dba o higienę, ale także jeśli ospę przechodzi w wieku dorosłym lub krostek jest bardzo dużo.

Najbardziej uciążliwe są oczywiście blizny po ospie na twarzy, szyi i innych odsłoniętych częściach ciała, ponieważ są nieestetyczne i trudno je ukryć pod makijażem.

Blizny pooperacyjne

Blizny pooperacyjne obejmują, m.in.:

• blizny po operacjach chirurgicznych np. po operacjach kardiologicznych czy gastrologicznych
• blizny po operacjach plastycznych
• blizny po wypadkach, które wymagały zszycia rany lub inne ingerencji chirurgicznej

Blizny pooperacyjne i powypadkowe różnią się długością, wyglądem, kolorem oraz innymi cechami zewnętrznymi. Każda z nich wymaga indywidualnego leczenia i rehabilitacji. Usuwanie blizny po operacji lub blizny powypadkowej także wymaga profilowanego programu zabiegowego, który uwzględni charakterystykę zmian na powierzchni skóry.

Całkowite usuwanie blizn możliwe jest właściwie tylko w przypadku przeszczepu skóry. Zabiegi na blizny, takie jak terapia manualna, masaż próżniowy, Skin Needling, Demapen, czy radiofrekwencja mikroigłowa:

• rozluźniają i uelastyczniają bliznę (zabiegi scar relaxation)
• przyspieszają mikro-krążenie i dotleniają głębokie warstwy skóry właściwej
• aktywują intensywne procesy regeneracji skóry
• zwiększają produkcję elastyny i kolagenu
• odbudowują włókna kolagenowe
• wyraźnie zmniejszają i spłycają blizny
• rozjaśniają blizny

Efekt uelastycznienia, a następnie zmniejszenia blizny:

• eliminuje dyskomfort związany z uczuciem „ciągnięcia blizny”
• wyraźnie poprawia komfort wykonywania codziennych czynności i aktywności fizycznej
• przywraca dobre samopoczucie i pewność siebie w życiu zawodowym i osobistym
• pozwala cieszyć się o wiele gładszą skórą