Bliznowce, zwane inaczej keloidami, to charakterystyczny rodzaj blizn przypominający zgrubiałą skórę. Chociaż nie są to zmiany groźne dla naszego zdrowia, w żadnym wypadku nie powinny być bagatelizowane. Co warto wiedzieć o bliznowcach, jak je rozpoznać i jak leczyć?

Jak wygląda bliznowiec?

Bliznowca bardzo trudno pomylić z typowymi bliznami, jakich każdy z nas ma co najmniej parę. Keloid ma specyficzny, mało atrakcyjny wygląd — zazwyczaj jest wypukły, ma gładką i błyszczącą powierzchnię, dodatkowo jest zgrubiały i wystający ponad skórę. Niektórym osobom kojarzy się z naroślą, a jego barwa: od ciemnoróżowej poprzez fioletową na czerwonej kończąc, niestety nie pozwala go przeoczyć.

Z dermatologicznego punktu widzenia keloid nie jest niebezpieczny: uważany jest za niezłośliwy guz. Powstaje niekiedy w następstwie gojenia się ran, nawet po niewielkich urazach. Bliznowiec może powodować dyskomfort, jeśli znajduje się w pobliżu kości, gdzie nie ma zbyt wiele tkanki tłuszczowej.

Keloid wygląd - jak powstaje ten rodzaj blizny?

Bliznowiec, podobnie jak każda blizna, powstaje w miejscu przerwania ciągłości tkanki. Aby jednak doszło do jego utworzenia, rana musi się goić w sposób patologiczny, czyli ze nadmiernym wytwarzaniem tkanek. Najczęściej keloidy są wynikiem oparzeń, nieprawidłowo przeprowadzonego zabiegu dermatologicznego, zabiegu chirurgicznego, gdy blizna nie była odpowiednio pielęgnowana po zabiegu, po przeszczepach, ukąszeniach owadów. Keloidami często stają się także blizny po CC (cięciu cesarskim).

Warto jednak wiedzieć, że keloidy powstają u osób, które mają ku nim predyspozycje: nie wiadomo jednak, co je powoduje. Z pewnością czynnikami współtowarzyszącymi skłonności do bliznowaceń są wiek i ciemna karnacja. Dowiedziono, że keloidy pojawiają się zazwyczaj u osób młodych, w przedziale od 10 do 30 roku życia: przypuszcza się, że ma to związek z faktem, że w tym okresie procesy wytwarzania kolagenu są najbardziej intensywne.

Niestety, pozbycie się keloidu nie jest możliwe w żaden sposób poza poddaniem się profesjonalnemu zabiegowi usuwanie blizn. Dobrą wiadomością jest jednak fakt, że zabiegom takim można poddać się w każdym profesjonalnym gabinecie medycyny estetycznej.

Leczenie bliznowca: wszystko, co warto wiedzieć

Sposób usuwania bliznowca zależy od jego rozległości, głębokości oraz miejsca umieszczenia. Przykładowo, do usunięcia bliznowiec po CC (cięciu cesarskim) zazwyczaj wykorzystuje się metodę laserową, podobnie jak do usunięcia większości bliznowiec po operacji.

Bliznowce na twarzy często usuwane są z użyciem metod iniekcyjnych, jak np. mezoterapia mikroigłowa. To również doskonały sposób na bliznowce po trądziku, a „skutkiem ubocznym” takiego zabiegu jest widoczne poprawienie kolorytu całej twarzy, wygładzenie jej i zwiększenie gęstości skóry.

Keloidy mogą być również leczone środkami farmakologicznymi: dlatego warto udać się do gabinetu medycyny estetycznej, w którym pracuje także dermatolog. Wyjątkowo trudne i rozległe bliznowce mogą wymagać usunięcia operacyjnego lub kombinowanych sposobów ich usuwania: opatrunków kompresyjnych, stosowania sterydów czy krioterapii (wymrażania) w połączeniu z zabiegami laserowymi.

Jeśli zauważymy u siebie pojawienie się bliznowca, warto pójść na konsultację do sprawdzonej kliniki medycyny estetycznej i poznać sposoby, które będą odpowiednie dla naszego typu skóry i efektów, jakie pragniemy osiągnąć.